PLAYLIST

Olać już to Euro i tych wszystkich nadętych pajaców! Dzisiaj jest taki dzień, że żadne brednie Smudy, Laty i Błaszczykowskiego nie są stanie wyprowadzić mnie z równowagi. W końcu nie codziennie poznaje się swój singiel roku, więc chwilowo olewam "wielkie piłkarskie święto" i w ogóle wyłączam się z życia na czas tych kilkudziesięciu repeatów. No bo poważnie, co tu się wyrabia? Widząc listę gości zaproszonych na pokład, oszalałem. Cześć Paddy, siemka Scritti, wczesna Madonno, fajnie że wpadłaś – zapowiada się legendarny melanż. Rzeczywiście, z czymś takim mamy tu do czynienia – "Ever Before" to jakiś "transcendental boogie pop", zupełnie tak, jak chcieliby to widzieć jego twórcy. Właśnie, może o nich trochę: mamy tu zatem Etienne'a Duguaya (zioma, który bębnił kiedyś w Real Estate) i czwórkę jego jeszcze mniej znanych kolegów, ich nazwiska jeszcze nikomu nic nie powiedzą, a matki naszych bohaterów raczej nie pracowały w wojskowości.

Odnosząc ten numer do rzeczy względnie najświeższych, to trochę podobnie grali Inc. jeszcze przed zmianą nazwy, ale też nie do końca, bo za taką nośność refrenu bracia Aged daliby się pociąć. Nie oni pierwsi i ostatni – akordy tną tu jak komary nad Wisłą a pojebany hook refrenu w niejednym mózgu zasieje niezłe spustoszenie. "Jak mówią młodzi ludzie: MASAKRACJA!".