SPECJALNE - BRUDNOPIS

Ach. Kwadransik ten przynosi emo-pop bardziej domowy niż ten znany z późniejszego Summer In Abbadon, jeszcze silnie osadzony w niekoniecznie precyzyjnej produkcji poprzedniej dekady. Nie odbiega pod tym względem od obszernie przeze mnie recenzowanej hen kopę lat temu Offcell. W ogóle różnic między obiema EP-kami nie ma wiele, bez problemu można by je połączyć i skroić w ten sposób wymiatającego, półgodzinnego longplaya (to nie jest zresztą czysta dywagacja, robili tak przecież na przykład Beta Band). Przy czym połówka wywiedziona z Some Voices byłaby tą (jeszcze) lepszą, choć tu akurat przyzwoliłbym na polemizowanie. Autorowi potencjalnych filipiNek z góry jednak współczuję, bo jakby nie bardzo jest strona, od której można by zajść te cztery utwory. Wysmakowane harmonie, urozmaicone aranże, te sprawy. Można by spróbować uderzyć, że te wysublimowane kompozycje swoją nieoczywistością tworzą indie dla intelektualistów, ale hej, przecież my jesteśmy intelektualistami.