SPECJALNE - BRUDNOPIS

Gdy popatrzeć na skład personalny Maroons jasne staje się, dlaczego płyta brzmi jak projekt Blackalicious. Lateefowi do Gaba nieco brakuje, no ale zgrabnie składa słowa, a Chief Xcel dobiera, komponuje, produkuje podkłady bardzo podobne, trochę słabsze, na przecięciu ciepłych, afro-soulowych klimatów i "starozakonnego" czarnego clintonowskiego funka. Wątki pseudoreggae'owe, wyzwoleńcze przewijają się przy okazji tematów politycznych, czyli krytyki, jakżeby inaczej, Dżordża Dabulju, ale i przekrojowej analizy społecznej w Stanach, na świecie. Jakie to mądre, hip-hop świadomy. W ogóle dostrzegam tu echa nieśmiertelnego przesłania "miłujcie się" Marvina Gaye'a, Jana Pawła II i Boba Marleya, nawet jeśli nie stylistycznie, to przynajmniej w drodze atmosferycznej ewokacji. Płyta z tak zwanym przekazem pozytywnym.