SPECJALNE - BRUDNOPIS

Dla znających/doznających przy Galaxie 500 płytka The Earth Is Blue wyda się zapewne kuszącą propozycją, zważywszy na fakt, iż perkusista Damon Kurowski i basistka Naomi Yang (wyłączając wokalistę Deana Warehama) stanowili niegdyś 2/3 tego nieco zapomnianego nowojorskiego tercetu. W kwestii Galaxie odsyłam do playlistu "Tell Me", który znajdziecie w archiwum. Natomiast, jeżeli chodzi o Damona & Naomi to cóż, oczywiście nie udało im się zbliżyć poziomem do dawnych nagrań (z charyzmatycznym Warehamem na wokalu), ale przyznam, że jakaś cząstka dream-popowej magii sprzed lat jest tu całkiem wyczuwalna. W muzyce D&N znajdziemy jednak zdecydowanie mniej dreamowego smutku, a więcej popowego optymizmu. Określiłbym ją jako: nastrojowo-refleksyjny, niekiedy jazzujący popik, gdzie głównym atutem jest klimat i który nadaję się jako tło – zarówno do poważnych rozmów, jak i wspólnego milczenia (raczej nie powinien zanudzić).

Tak jeszcze na koniec... Każdemu innemu coverowania klasyka "While My Guitar Gently Weeps" (hm, i po cóż to?) bym nie wybaczył, ale Damonowi i Naomi popuszczę, bo w końcu album On Fire byłby moim murowanym kandydatem do listy lat 80-tych, więc niech będzie, że przychylna nota trochę za zasługi.